خانم سیمون دوبوار یک زن بی خدا بی مذهب و... است و بی عقد و بی نکاح و... با ژان پل سارتر زندگی می کند و معلوم است چه تیپ زنی است !

جمیله را در الجزایر شکنجه می دادند.(( ژیزل حلیمی)) آمد و او را دید. سپس دو نفری آمدند و برنامه گذاشتند که ((ژیزل)) خود را به عنوان وکیل جمیله معرفی کند. آن ها قبولش نکردند سیمون با شهرت خودش و سارتر - که نویسنده های معروف دنیا هستند - به قدری نظام و رژیم فرانسه را بمباران کرد که مجبور شدند وکالت نامه جمیله را به دستش دهند و او به شکنجه خانه رفت و با جمیله نشست و جمیله همه آن فاجعه هایی که بر سرش آورده بودند یکی یکی به او گفت. ((ژیزل)) به پاریس آمد و به سیمون دوبوار گفت و او - با آن قلمش که هر کلمه اش را دنیا یک میلیون دلار می خرد - به برج ایفل رفت و فاجعه را به گوش همه دنیا رساند که دوگل را با همه فخر و عظمت و مجبوبیتش به لجن کشاند.

گفت : (( آقای ژنرال اعتراف کن که در زیر حکومت تو انسان شکنجه می شود بنابراین تو وارث انقلاب فرانسه نیستی ، وارث قداره بندهای دوره رژیم سابق هستی ! ))

یقه اش را گرفت به قدری که آخر از او اعتراف گرفت و او گفت : (( امکان دارد چنین چیزی باشد! ))

 پانوشت : سیمون دوبوار نویسنده فرانوسوی ( ۱۹۰۸-۱۹۸۶ میلادی)